Helaas, helaas, Port Lockroy, Lemaire Channel en Jugla Point zullen op deze reis onontdekte gebieden van Antarctica blijven. Vrijdagavond kregen we te horen dat we niet verder zuidelijk gaan. Belangrijkste reden: op de Drake Passage ligt een zware stormdepressie op de loer en de kapitein hoopt deze met een eerdere oversteek voor een deel te kunnen ontlopen. Dus gingen we vannacht al weer noordelijk en zijn Neko Harbour en Brown Bay de meest zuidelijke punten die we hebben bereikt. Daar hebben we gisteren nog een landing en een zodiac-cruise gemaakt maar geen van beide leverde erg veel soorten op (afgezien van de vele ah’s en oh’s van onze Chinese reisgenoten bij het zien van het blauw in de ijsbergen waar we om heen voeren).

Vannacht dus naar het noorden en toen we vanochtend rond zeven uur op de brug kwamen, lagen we vlak voor Deception Island. Rond acht uur voer de kapitein door de nauwe opening de caldera in en parkeerde het schip zorgvuldig; rond negen uur werden de eerste passagiers aan land gebracht. Aan het strand stond een enkele Chinstrap Penguin (Stormbandpinguïn), liepen wat meer Gentoo Penguins (Ezelspinguïn), maar lagen vooral Fur Seals (Pelsrob). Dat zijn vermakelijke beesten die regelmatig luid grommend op de niets vermoedende bezoekers afstormen. Als je dan blijft staan, stoppen ze op een meter of vijf van je vandaan en trekken ze zich, met de staart tussen de benen, terug. Maar ja, natuurlijk zijn er bezoekers die wel geïmponeerd worden door het gedrag en van het dier vandaan lopen. Je ziet dan het dier triomfantelijk zijn nieuwe positie innemen. Hij heeft immers gewonnen. Je kunt je best een tijdje vermaken door te observeren hoe verschillend passagiers op deze situatie reageren. En mocht je daar genoeg van hebben, dan kan je altijd nog een aardige wandeling maken. Naar Neptunes Window bijvoorbeeld, een plek waar de kraterwand niet erg hoog komt en je over zee uit kunt kijken. Of naar de overblijfselen van het oude walvisstation. En voor zo’n wandeling was het prima weer. Zonnig, klein beetje wind, temperatuur rond het vriespunt.

Helaas bleef het weer niet zo. Rond de middag verlieten we Deception Island en zetten koers naar Half Moon Island. Daar eenmaal aangekomen, bleek de wind zodanig toegenomen dat een landing niet verantwoord was. We moesten het doen met de twee Fin Whales (Gewone Vinvis) en de vele Wilsons Storm-Petrels (Wilson’s Stormvogeltje) die we onderweg zagen. En verder zullen we troost zoeken bij de lamsrack die vanavond geserveerd zal worden. En zullen we ons op moeten maken voor de storm die we morgen zullen moeten trotseren (er zijn ons golven van meer dan acht meter in het vooruitzicht gesteld).

Vanaf de Plancius, nabij Half Moon Island,

Hendrik Jan Dijkerman

Geplaatst op: 30 maart 2018