Dag 11 en 12: Twee dagen bij Ushuaia -

Voor het eerst in mijn leven dat ik 38 video’tjes maak van dezelfde soort….maar daarover later meer.

Met z’n zevenen ontbeten we maandag op ons gemakje, checkten de tijden voor de Beagle Channel boottochten en reden daarna naar het Tierra del Fuego nationaal park. € 17 entree per persoon vonden we een beetje aan de hoge kant, maar het is wel weer een prachtig bebost park met leuke vogels, dus we parkeerden de auto en liepen de Rio Pipo af tot aan de (behoorlijk teleurstellende) watervalletjes. Wel veel vogeltjes, o.a. de hier evident op trek zijnde Dark-faced Ground-Tyrants, waarvan we groepjes tot 15 vogels zagen, en de Dark-bellied Cinclodes en Austral Thrushes (de lokale lijsters) lieten zich ook prachtig zien.

Bertus en ik haakten tijdig af om Henk en Hendrik Jan van de luchthaven te halen, geplande landing 12.00 uur, maar dat werd een half uurtje later. We reden de mannen naar ons hotel waar ze ook al zo’n prachtig ruime kamer kregen, en tien minuten later stonden we weer buiten, vol verwachting om het veld in te gaan. De afspraak met de rest was om elkaar om 14.00 uur te treffen bij de ingang van het Tierra del Fuego nationaal park, en daar aangekomen werden we overstelpt met verhalen van langs vliegende albatrossen, zwermen Zwarthalszwanen etc – kortom allemaal nieuwe soorten voor Henk en Hendrik Jan. De zwanen vonden we, en ook zagen we een verre Andescondor vliegen, maar de albatrossen waren nergens te bekennen. We besloten dan ook op zoek te gaan naar de soort die we allemaal (nog) wel (een keertje) wilden zien: de Magellanic Woodpecker.

Net als met onze gids eerder stopten we ook nu waar langs de weg oud bos stond (en waar men ’s ochtends door een park ranger getipt was dat de kans het grootst was). Niet enorm, het is hier tenslotte najaar, maar toch, een kans. Verspreid liepen we over de (onverharde) weg, ik liep een zijpad op het bos in, en kwam prompt een groep Franse toeristen tegen die schijnbaar bomen aan het fotograferen waren. Plotseling hoorde ik de bekende double-knock, zeg maar als Wesley die met twee stenen a la David Attenborough probeert de Magellanic Woodpecker te lokken. Iets wat hij deze reis al herhaaldelijk probeerde, alleen dit keer klonk het anders. Ik liep terug naar de weg en kreeg bevestigd dat het Paul noch Wesley was – en dat de door Henk en Hendrik Jan zo gewenste soort vlakbij in het bos zat te drummen.

Bleek die groep Franse toeristen er zo’n beetje onder te staan. En toen zij doorliepen, bleek het geen enkel punt te zijn dat wij datzelfde deden. Sterker nog, de twee mannetjes (met knalrode kop en kuif) en het vrouwtje (met zwarte kop en krulkuif, en rood gezicht) bleven de volle anderhalf uur dat wij er rondliepen, op soms minder dan 3m afstand zitten, gingen ongestoord door met hakken (de spaanders vlogen letterlijk in het rond), keurden de volop fotograferende en videoënde vogelaars nauwelijks een blik waardig en kwamen zelfs geregeld naar ons toe vliegen. Een ultieme supersublieme waarneming waar we allemaal wel een beetje stil van werden. En die ’s avonds op gepaste wijze werd gevierd.

Waarna Bertus en ik ons uit de voeten maakten om Margreta, Danny en Huig van het vliegveld te halen. Wijs geworden door de late aankomst van Henk en Hendrik Jan kwamen we nu 20 minuten na verwachte aankomsttijd aan – om Margreta, Danny en Huig voor een gesloten Avis Rent a Car kiosk te vinden. De beambte kwam uiteindelijk wel, het formulieren invullen duurde ongeveer net zo lang als twee dagen eerder bij ons, en ook het optekenen van de deuken, krassen, schrammen en andere ongeregeldheden in het uiterlijk van de auto nam enige tijd in beslag – maar dan waren we ook binnen enkele minuten in het hotel. Toen Danny en Huig hoorden van onze superwaarneming van de White-bellied Seedsnipes, wilden ze de volgende dag ook de pas op, dus ik instrueerde hoe ze de GPS konden gebruiken voor het vinden van de exacte plek. Wij kozen voor de ochtendexcursie naar de Magelhaenpinguïnkolonie.

Om 9.00 uur vertrokken we dinsdag met z’n negenen met de goed uitgeruste catamaran van Rumbo Sur (incl 20% bedongen groepskorting 240 pesos pp / 55 USD) allereerst richting de Zeeleeuwenkolonie, een stel rotsen recht tegenover Ushuaia waar je alleen al aan kunt ruiken dat er grote zoogdieren en een heleboel aalscholvers op zitten. Erg gaaf, al die grote beesten met in het midden het onmiskenbare mannetje, omringd door de veel kleinere vrouwtjes. En ineens liepen daar de Zuidpoolkippen, een markante spierwitte steltloper met hele grote poten, waarvan er eentje naar de boot vloog en vlak voor me op het dak landde, om aan een schoorsteentje te gaan lopen pikken. Volgende stop was, anderhalf uur varen later, de pinguïnkolonie – nadat we onderweg hadden kunnen genieten van meer dan 250 albatrossen, duizenden pijlstormvogels en twee Noordse Vinvissen die op enige afstand herhaaldelijk bovenkwamen om adem te halen (en dan goed te vinden waren door de kolom uitgeblazen lucht die de hoogte in schoot). In de kolonie meer dan 100 Magelhaenpinguïns en zo’n 35 Ezelspinguïns – de gisteren gemelde Koningspinguïn konden we echter niet vinden. We legden even aan bij de bepaald afgelegen boerderij van Estancia Harberton en aanvaardden de terugtocht van anderhalf uur, waarbij de wind aantrok en tegelijkertijd de zon de besneeuwde bergtoppen aan weerszijden van het Beagle Channel verlichtte.

De middag werd wandelend in het dorp (Paul, Marijke en Bertus), skypend met vriendin en even bijslapend (ik) of vogelend (Henk en Hendrik Jan) doorgebracht; zodat ik door Bertus uit bed moest worden gehaald om even de – door ons al opgegeven want nergens aangetroffen – Ashy-headed Goose te gaan twitchen die Henk en Hendrik Jan hadden gevonden 500m van het hotel. Deze soort werd zeer op prijs gesteld en ook op gepaste wijze gevierd, met de lokale specialiteit King Crab Parmesan. Gezellig met z’n twaalven, hoewel Margreta, Danny en Huig iets minder hadden te vieren – die hadden namelijk urenlang voor niks naar de White-bellied Seedsnipes gezocht…..

Hoogtepunten Tierra del Fuego NP: Andescondor, Magellanic Woodpecker, Thorn-tailed Rayadito, Dark-bellied Cinclodes, Dark-faced Ground-Tyrants, Fire-eyed Diucon, Austral Blackbird.

Hoogtepunten Beagle Channel: Ezelspinguïn (Gentoo Penguin), Magelhaenpinguïn, 250+ Wenkbrauwalbatros, 1000’den Grauwe Pijlstormvogels, Rock Shag, Flightless en Flying Steamerduck, 20 Zuidpoolkippen (Snowy Sheathbill), 10’tallen Southern Fulmar & Chileense Jagers (Chilean Skua), Grey-flanked & Dark-bellied Cinclodes. Twee Noordse Vinvissen (Sei Whale) en twee ongedetermineerde vinvissen, Southern Sealions (Zeeleeuwen) en Southern Fur Seals (hele dikke zeehonden met wipneuzen).

Ushuaia: paartje Ashy-headed Goose, South American Snipe.

Vanuit Ushuaia,

Remco Hofland

Geplaatst op: 28 maart 2012