Dag 20: Naar South Georgia (met een omweg) -

Afnemen deed de wind uiteindelijk, maar niet nadat we het grootste deel van de nacht stevig schommelend door een windkracht 11 waren gevaren. De plannen voor onze laatste dag in Antarctica waren niet helemaal duidelijk en ongetwijfeld enigszins aangepast door de storm en het vele drijfijs, maar gaandeweg de ochtend bleek dat er een ‘medical emergency’ was die mogelijk een evacuatie van een opvarende noodzakelijk maakte. De koers was dus terug naar de South Shetland Islands – wat als voordeel had dat we uit de storm waren en met een klein windkrachtje 6, hoofdzakelijk in de rug, doorvoeren. Tegen het eind van de ochtend bleek er toch niet te worden geëvacueerd en zetten we koers naar South Georgia, maar dan wel via het oostelijk deel van de Drake Passage, dus eerst de Bransfield Strait uit en dan de Nelson Strait door.

Koud was het wel aan dek vanochtend, zo’n -7 C en de wind maakte dat dat nog wat kouder aanvoelde. Maar allen aan dek (lees: de Ineziagroep en af en toe een verdwaalde Britse vogelaar) dragen twee paar handschoenen, tenminste drie lagen aan de benen en tot wel zes op het bovenlichaam, dus een uurtje stilstaan hou je wel uit aan dek – en dan naar de lounge voor een kop thee of koffie. (En ’s middags een soesje, of spekkoek, of gevulde koek, of donut, of..…we worden wel verwend aan boord!)

Hoewel we de ijsbergen alweer een tijdje kwijt zijn, zagen we vanochtend nog wel een (laatste?) Snow Petrel in de Bransfield Strait en verder waren het vooral de ‘usual suspects’: Southern Fulmar, Cape Petrel, Blue Petrel, Zuidpool- en Bruine Jagers, enkele Zuidpoolaalscholvers (hoewel we toch al snel 20 km uit de kust voeren) en gelukkig ook enkele Light-mantled Sooty Albatrosses, waarvan eentje fraai langs.

Tegen (en ook gedurende) lunchtijd was het helemaal bal. We voeren een kilometerslange ‘feeding frenzy’ in, en hadden gedurende meer dan een uur overal rond de boot Gewone Vinvissen (meer dan 100 totaal!) met erboven bakken met zeevogels, bijv. 250+ Grijskop- en enkele Wenkbrauwalbatrossen, en ook veel Southern Giant Petrels, Southern Fulmar, Cape Petrel, Blue Petrel, Antarctic Prions, Wilson’s en Zwartbuikstormvogeltjes, Bruine Jager. Een waar feest! Van de meeste, tientallen vinvissen zag je alleen de ‘blow’ (een hoge kolom fijne waterdeeltjes waarmee ze ademhalen tijdens het bovenkomen), van sommigen een deel van de bolle rug en de (tamelijk kleine) rugvin, en van enkelen ook een deel van de kop. Wesley heeft gave foto’s van een exemplaar ‘lungefeeding’ (waarbij de hele kop schuin omhoog uit het water komt, als ‘ie een hele grote hap zeewater neemt wat hij dan vervolgens door zijn baleinen naar buiten perst zodat al het eetbare, meest krill, in de bek achterblijft).

Danny en Wesley gingen zo op in het schouwspel dat ze bleven kijken en fotograferen, en de lunch misten; de rest ging even snel naar beneden voor een soepje of een nasi voordat ze weer op het dek verschenen. Het zonnetje kwam zelfs even tevoorschijn, een zeldzaam schouwspel de laatste dagen. En dat was het dan weer voor vandaag: de wind is (17.30 uur) weer aangetrokken tot kracht 7-8, we schommelen weer behoorlijk, alle patrijspoorten blijven dicht en dwars door de ‘observation lounge’ is nog steeds kris-kras een vasthoudtouw gespannen, de lucht is overal even onbestemd grijs, de ‘spray’ zeewater slaat geregeld tegen de ramen van de ‘observation lounge’ en soms zelfs over de brug. De enige mazzel is dat de temperatuur gestegen is tot boven het nulpunt, zodat de ijspegels op de meeste trappen en op de voorramen van de ‘observation lounge’ langzamerhand verdwijnen waardoor het zicht verbetert. En we kunnen zonder handschoenen buiten staan, wat fotograferen en video’en vergemakkelijkt.

De wind en het vele schommelen maakt je moe. Op het dek, en dan met name aan weerszijden van de brug, sta je geregeld in een hoek van 45° tot het water je schrap te zetten, en bij het lopen door de gangen moet je ook tegenhangen en anticiperen op de beweging, teneinde niet te vallen. We liggen dan ook geregeld een uurtje op bed – en vandaag kon dat prima. Gelukkig wordt het volgens de kapitein “pas interessant als hij de bovenzijde van de golf niet kan zien”, en golven van meer dan 8m hebben we nog niet gehad.

We bereiken net de noordoostpunt van de South Shetland Islands, waar we nu dus boven (ten noorden van) varen. Nog twee zeedagen en dan bereiken we South Georgia. Hopelijk is de oostenwind dan afgezwakt, anders zou die ons parten kunnen spelen bij eventuele landingen daar. En we hebben onderhand wel zin in een paar Koningspinguïns…

Waarnemingen: tientallen Stormbandpinguïns en enkele Ezelspinguïns, 250+ Grijskopalbatrossen en 4 Wenkbrauwalbatrossen, 3 Light-mantled Sooty Albatrosses, 1 Snow Petrel, tientallen Cape Petrels, Blue Petrels en Southern Giant Petrels, tientallen Southern Fulmars, Antarctic Prion, diverse Zuidpool- en Bruine Jagers, Zuidpoolsterns.

Plus 100+ Gewone Vinvissen, een ongedetermineerde kleine (spitssnuit)dolfijn en een paar Pelsrobben.

Vanaf de Plancius bij Antarctica op 61°13” Zuiderbreedte, 55°54” Westerlengte

Remco Hofland

Geplaatst op: 5 april 2012