Dag 41: Bijna thuis -

Schepen zijn net vliegtuigen, althans in de zin dat virussen er rondwaren totdat iedereen aan de beurt is geweest. Ik heb te lang op de Ushuaia gezeten, want ik ben niet alleen snipverkouden (incl. hoofd- en keelpijn), maar ook al twee dagen mijn stem kwijt – niet tot ieders ongenoegen :-) Als vogelgids is dat best lastig – op zee maakt het niet uit, want de zeevogels zijn ons genoegzaam bekend; maar ik ben de enige in de groep met ervaring met Zuidoostzuidamerikaanse bosvogeltjes, en laten we die nou geregeld tegenkomen in Montevideo, een plaats waar we niet bepaald verwachtten te komen deze reis.

Omdat op de 25ste april zo’n beetje alle gestrande opvarenden van de Plancius naar huis zouden vliegen, en de staff en crew ook de Ushuaia moest verlaten, waren we in drie groepen verdeeld. De vroegste moest dus om 5.30 ontbijten, en wij allemaal om 7.00 uur. Toch een stuk vroeger dan we gewend zijn de laatste dagen, en gevoegd bij de warmte op dek 5 (helemaal onderin) en het fysieke ongemak betekent dat in ieder geval Kasper en ik niet veel sliepen. Een slechte start van een hele lange twee dagen….

Nadat Danny, Margreta, Paul, Marijke en Wesley om 8.00 uur met de bus waren opgehaald voor hun middagvlucht naar Sao Paulo, was de onze (voor de overige zeven Inezia reizigers) besteld om 9.00 uur. Echter, voor de middag-/avondgroep, veruit de grootste met zo’n 45 passagiers, staff en crew, plus bagage, waren slechts twee kleinere busjes beschikbaar. Nadat in alle haast een taxi was bijbesteld, reden we uiteindelijk om 10.00 uur richting hotel Europa, aan Colonia in de binnenstad van Montevideo. In dit hotel checkte staff en crew in, om pas op de 26ste naar huis te vliegen, en kregen degenen die in de namiddag en avond vlogen 1 kamer tot hun beschikking om de bagage voor een paar uurtjes te stallen. Om 14.00 uur moest er weer worden verzameld, om om 14.30 uur af te reizen naar het vliegveld van Montevideo, een uur rijden.

De keuzes waren: later, met eigen taxi, naar de luchthaven vertrekken en de tijd volvogelen in de botanische tuin van Montevideo; of de tip van Rinie opvolgen om in de fraaie, oude Mercado del Puerto een tenderloin steak te gaan eten en gewoon met de bestelde bus mee te rijden naar het vliegveld. We kozen voor het laatste en liepen op en neer naar de Mercado del Puerto waar de steaks (en voor Kasper de vegetarische grillschotel) zich inderdaad goed lieten smaken. Bertus en ik lieten ons nog even verleiden tot het kopen van enkele t-shirts, dus zo langzamerhand raken we door al onze nood-valuta (cash ponden, dollars en euro's) heen. Sterker nog: ik weet niet eens welke valuta ze hier hebben en heb in die twee dagen geen briefje of munt gezien. Schande, ik weet het, maar credit cards reiken tegenwoordig wel heel ver.

Met een (grote) bus vol reden we ’s middags gezamenlijk naar de luchthaven, nagenoeg een uur langs de almaar fraaier wordende Uruguayaanse kust. Ten oosten van het park waar we de dag ervoor vogelden bleek de kust nog ruiger te worden, met rotspartijen, maar ook met lange stranden en beboste duinen, kortom een walhalla voor vogelaars. Ondertussen waren hier ook enkele villawijken te bewonderen, hoewel het niet storend was omdat men zich tot laagbouw beperkte. Het vliegveld, uiteindelijk, was één groot ufo-achtig futuristisch gebouw – en bleek toch het waarschijnlijk kleinste hoofdstedelijke vliegveld ter wereld, met slechts vier gates.

Omdat we om 16.00 uur gedropt werden, en onze tijd vol moesten maken tot 20.30, wisten we in medenederlander Jan een waarachtige oppas voor onze bagage, terwijl Hendrik Jan, Huig, Frank, Bertus, Kasper en ik nog even een ommetje maakten door het braakliggende terreintje-met-lisdoddes dat we vanuit de bus vlakbij het vliegveld hadden zien liggen. Dit valt niet spannend op te schrijven – maar we hadden een succesvolle wandeling met een paar leuke nieuwe soorten voor de ‘triplist’: Firewood-gatherer, Sooty-fronted Spinetail (voor mij de laatste nieuwe soort van de trip, nr. 5169) en Dikbekfuut. Terug bij het vliegveld, om 17.15 uur, bleek dat we allang hadden kunnen inchecken, dus dat deden we alsnog snel. Gelukkig kregen we alle drie de instapkaarten (Montevideo-Buenos Aires, BA-Barcelona, BCN-Amsterdam), want ik heb slechte ervaringen met transfer desks.

Vertrek was nog even spannend, want Henk en Hendrik Jan hadden in BA maar anderhalf uur overstaptijd voor hun vlucht naar Madrid – en daar bleef maar drie kwartier van over toen de Aerolineasvlucht enige vertraging bleek te hebben. Maar uiteindelijk heeft iedereen in Buenos Aires over kunnen stappen op zijn vlucht naar Spanje.

Ondertussen zitten wij hier in Barcelona in een aangename helderblauwe 19 C (buiten) en wachten we drie uur op onze vlucht van twee uur naar Amsterdam….

Waarnemingen strandweg Montevideo: Great Grebe, Olivaceous Cormorant, Snowy Egret, Kelpmeeuw, Trudeau’s Stern, Koningsstern, Cattle Tyrant.

Waarnemingen braakliggend terreintje nabij vliegveld Montevideo: Great Grebe, Dikbekfuut, Red-gartered Coot, Southern Lapwing, Brown-hooded Gull, Eared Dove, Picazuro Pigeon, Rufous Hornero, paartje Firewood-gatherer (= haardhoutverzamelaar, omdat de nesten van deze soort bestaan uit een enorme verzameling kleine twijgjes; helaas geen nest gezien), Sooty-fronted Spinetail, Rufous-bellied Thrush, Great Pampafinch vretend van lisdoddezaadjes, House Wren, Saffron Finch, Rufous-collared Sparrow.

Vanuit Barcelona, Spanje

Remco Hofland

Geplaatst op: 28 april 2012