De zee werd weer wat onvriendelijker vannacht, maar nog niet zo erg als de eerste dag. We ontbijten elke dag om 07.30, maar voor die tijd is het nog niet licht, dus onze eerste schreden aan dek zijn pas vanaf een uur of 8. Door de toegenomen wind waren er vandaag wat meer vogels te vinden, Wenkbrauwalbatrossen, Grey-headed Albatrossen, erg veel Cape Petrels en Southern Fulmars, wat losse exemplaren van zowel Black-bellied als Wilson’s Storm-petrel en de eerste Northern Giant Petrel van de reis.

Met deze golven is het lastig om de spuiten van walvissen te zien, daar dus niet veel van te vermelden. Alhoewel, met een stuk of 10 gewone Vinvissen en een paar Bultruggen hebben we ook bepaald geen klagen natuurlijk.

De klapper van de dag laat zich een paar minuten voor de lunch zien: een Kerguelen Petrel komt op enige afstand voorbij vliegen. Hoewel er al eerder een Kerguelen Petrel gezien zou zijn vanaf de boot, is dit er eentje die wel zeker is. De soort heeft flink wat weg van Donsstormvogel en voor onervaren waarnemers kan de soort, zeker op afstand en op een flink schommelend schip, lastig met zekerheid te herkennen zijn. Gelukkig werd deze vogel gevonden door de scheepsornitholoog, een jongen met zeer veel ervaring op het gebied van zeevogels. Zoveel ervaring zelfs, dat hij nog maar een handvol zeevogels níet gezien heeft…..

’s Middags na de lunch van hetzelfde laken een pak. Veel wind, en flink wat vogels. Enige verschil is dat de wind en de golven nu toch echt wel wat serieuzere vormen beginnen aan te nemen. Regelmatig slaat het schip dan ook zo’n 30 graden naar links, maar vooral naar rechts uit…..

De komende drie à vier dagen zijn we op weg naar South Georgia en bereiden we ons voor op het prachtige landschap daar.

Afgelopen nacht landden verschillende vogels op het dek, aangetrokken door het licht van de boot. Onder andere Southern Fulmar en Wilson’s Storm-petrel werden van dek gehaald en weer met zachte hand van dek geleid. Wellicht vinden we vanavond weer zo’n sub-antarctische verrassing op het schip, er zijn veel soorten die zich door het licht laten verleiden om aan boord te komen, in het verleden heb ik zelfs Snow Petrels gevonden, een soort die we deze reis nog niet gezien hebben.

Vanaf de Plancius, 54º15” Westerlengte, 61º45” Zuiderbreedte,

Pieter van der Luit

Geplaatst op: 4 april 2013