We varen op het moment van schrijven de nacht in, naar het zuidwesten richting South Shetlands. De schijnwerpers van de Plancius staan aan zodat de bemanning eventuele ijsschotsen nog kan ontwijken. Prions, Southern Fulmars en (Common) Diving Petrels vliegen af en toe als witte schimmen door de lichtbundel. IJs is nog niet gezien, maar de kapitein neemt ook hier geen risico’s.

Tijdens de tweede volle dag op zee ontstaat voor de Inezia deelnemers aan de Odyssey al enige routine. Opstaan voor het licht wordt en zo snel mogelijk aan dek, ontbijt om 08.00, terug naar dek, lunch om 13.00 en na het toetje rond 13.45 terug naar dek. Rond 18.25 naar binnen, in de lounge worden rond die tijd de gebeurtenissen van de dag samengevat en de plannen voor de volgende dag doorgesproken, waarna we om 19.00 in de eetzaal aanschuiven voor een prima maaltijd. Natuurlijk doorbreekt iedereen deze schijnbare sleur op gezette tijden voor een kop koffie of chocomel in de lounge, het legen van geheugenkaarten of gewoon een moment rust in zijn of haar hut. Vrijwel iedereen is voorzien van een walkie-talkie waarmee we elkaar binnen het schip op de hoogte kunnen houden van leuke waarnemingen. Vandaag werd de scheepsroutine voor alle deelnemers doorbroken door een tweetal verplichte bijeenkomsten; een lezing over wat er wel of juist niet kan tijdens de landingen op de eilanden in Antarctica en het zo grondig mogelijk reinigen van de kleren die de deelnemers tijdens de landingen zullen dragen. Allemaal gericht op het zo ongerept mogelijk houden van Antarctica en de eilanden voor de kust van dit continent. In dit geval bestaat reinigen vooral uit het (zo goed als mogelijk) voorkomen van transport van zaden en sporen via de tassen en kleren van de reizigers naar de te bezoeken lokaties. Vandaag zijn dus alle stukjes klittenband op jassen, broeken, handschoenen en tassen grondig leeg geplozen, zomen en zakken met stofzuigers gereinigd en ook de mutsen, dassen en handschoenen geschuierd en met de stofzuiger behandeld. Hoewel de kans dat één van ons daadwerkelijk een plantenzaad bij zich heeft dat in dit harde milieu kan ontkiemen klein is, blijft het zaak die kans zo goed als mogelijk te verkleinen.

De vrij zware zeegang van vandaag betekende dat de zware stalen buitendeuren niet gebruikt kunnen worden, ook niet op dek drie. We zijn daarom weer een dag te gast op de brugvleugels. Iets minder kansen voor fotografen, maar dat wil niet zeggen dat er geen foto’s gemaakt zijn. De dag begon met enkele Light-mantled Sooty Albatrosses en enkele Grey-headed Albatrosses aangevuld met enkele tientallen Southern Fulmars, Blue Petrels en Antarctic Prions. Gedurende de ochtend kwamen daar de eerste groepen schipvolgende Cape Petrels (Pintado’s) bij, prachtige zwart-witte stormvogels die lang bij het schip blijven en soms op ooghoogte langs de waarnemers vliegen. Ook tijdens de soms saaie momenten op de dag, en die waren er ook vandaag bij tijd en wijle. Tot de lunch bleef het vrij rustig, direct na de lunch zwommen de eerste Chinstrap Penguins naast het schip, voor velen aan boord de eersten. De pinguïns waren nauwelijks uit beeld toen er vanuit het zuidwesten een nogal donk er uitziende stormvogelachtige aan kwam vliegen. Iedereen die op dat moment op de brug was zag de vogel en door een aantal reizigers werden snel enkele foto’s gemaakt. De bovenzijde van deze pterodroma was niet erg bijzonder, eigenlijk precies wat je er van verwacht; een donkere M- tekening over de vleugels en rug, een oogmaskertje en een iets donkere stuit, tamelijk klassiek eigenlijk. De onderzijde was een heel ander verhaal met een duidelijke zwarte band aan de voorzijde van de verder helderwitte ondervleugels en een groezelige zwarte buikvlek. Die combinatie van kenmerken is uniek en past alleen op een soort die we niet tijdens deze reis verwacht hadden, namelijk Mottled Petrel (Pterodroma inexpectata). Broedvogel van Nieuw Zeeland en een aardig stukje buiten zijn gewone verspreidingsgebied. Er zijn eerdere waarnemingen uit de Drake Passage, maar dat zijn er slechts een handjevol. Hoewel de meeste kenmerken in het veld gezien konden worden, bleek ook nu dat zelfs matige foto’s veel aan de determinatie van zeevogels op zee kan bijdragen. Veel van de kleinere details waren door de snelheid van de vogel over de zee niet goed te onderscheiden, maar bleken scherp en overtuigend op de foto’s te staan. De rest van de middag kon aan dit niveau niet echt tippen hoewel een onvolwassen Light-mantled Sooty op enkele meters afstand ook erg fraai was.

Morgen is van de eerder beschreven routine helemaal geen sprake, het is geen hele dag op volle zee en met twee geplande landingen met de zodiacs zal het een enerverende dag worden. In de ochtend staat Deception Island op het programma, een niet erg actieve vulkaan waar we de caldera zullen binnenvaren en in de middag volgt een bezoek aan Half Moon. Beide landingen zijn niet gegarandeerd, wind en golven kunnen nog roet in het eten gooien, maar het weer lijkt op dit moment redelijk en de vooruitzichten zijn goed.

62.54.14 Z / 61.49.64 W, zuidwest van Snow Island, South Shetlands,

Pim Wolf

Geplaatst op: 27 maart 2015