De eerste van onze drie dagen op weg naar South Georgia leek aanvankelijk rustig te zullen verlopen. Toen de eersten van ons rond een uur of zeven aan dek verschenen, vlogen er wat Kaapse Duiven (Cape Petrels) en Grijze Stormvogels (Southern Fulmars) rond het schip, liet een Witkinstormvogel (White-chinned Petrel) zich kortstondig bewonderen en was er een enkele blow van een Gewone Vinvis (Fin Whale). We voeren op dat moment langs Clarence Island. Daarachter was nog net een schim te ontwaren van Elephant Island, het eiland waar Shackleton strandde en zijn heroïsche tocht naar South Georgia begon.

Na het ontbijt was het beeld nog niet veel anders, maar rond een uur of half elf verschenen de eerste walvisvogeltjes (Antarctic Prions) om in het daaropvolgende uur tot een niet aflatende stroom aan te groeien. Hoeveel we er vandaag hebben gezien durf ik niet te zeggen, maar dat het er vele duizenden zijn geweest staat wel vast. Die aantallen zijn wellicht niet zo verwonderlijk als je weet dat het aantal broedparen op South Georgia al op een slordige 25 miljoen wordt geschat. Hun Nederlandse naam deden de walvisvogeltjes overigens volledig eer aan. Zij zoeken de voedselrijke gebieden op en daar zijn natuurlijk ook de walvissen te vinden. Overal om ons heen waren de blows van vinvissen te zien en kort voor twaalven werd een tweetal Zuidelijke Butskoppen (Southern Bottlenosed Whales) ontdekt die, zij het kortstondig, door de meesten van ons goed werden gezien.

Om één uur werden we, zoals gebruikelijk, aan de lunch verwacht. Het intensieve vogel- (en zoogdier-)kijken, vandaag bij een temperatuur rond het vriespunt, zorgt voor een gezonde trek. Maar zelfs zonder dat laat je de lunch niet graag lopen. Voor een maaltijd met pasta of the day tossed with artichokes, sun dried tomato, herb, garlic, olives & parmesan shavings en een dessert van vanilla ice cream maakt iedereen graag wat tijd vrij.

Ook de middag verliep zeer onderhoudend. Tussen de eerder genoemde vogels verschenen nu ook vrij regelmatig Wenkbrauwalbatrossen (Black-browed Albatrosses) en Grijskopalbatrossen (Grey-headed Albatrosses) en ook enkele Roetkopalbatrossen (Light-mantled Sooties) gaven acte de présence. En nog steeds waren er volop vinvissen. Geschat werd dat we er vandaag toch minimaal een 50-tal hebben gezien.

Rond zeven uur wachtte ons de laatste opgave van vandaag: het diner. Vandaag moesten we het doen met slow roasted porc neck with apple sauce, roasted spuds & mixed vegetables en een wild berry cheese cake.

Een vogelexpeditie met Inezia: je hoort ons niet klagen.

60.03.87, 49.35.10, 180 mijl west van South Orkney

Hendrik Jan Dijkerman

Geplaatst op: 31 maart 2015