Zaterdag 26 maart 2016 -
Vandaag is het dan zover, het gaat beginnen. De reis waar ik al jaren naar heb uitgekeken, de reis waarvan ik het blog al jaren volg op de Inezia site: de Atlantic Odyssey.

We beginnen in Ushuaia, een klein havenstadje gelegen in Tierra del Fuego op de zuidpunt van Argentinië. Helaas heb ik niet veel tijd gehad om in en rond Ushuaia zelf te vogelen. Ik moest me beperken tot een korte wandeling rond de haven en een zoetwaterplas tussen de haven en het vliegveld. Ik maak de reis dan ook niet mee als passagier, maar als onderdeel van de expeditie staff, een baan die door Inezia Tours door hun goede contacten met de reder voor mij in elkaar gezet heeft en ik moet zeggen dat ik dat bijzonder waardeer. Dat betekent ook dat ik gewoon moet werken, ook als het schip in de haven ligt. De voorraden moeten worden opgeborgen, bagage van het schip af, nieuwe bagage weer het schip op. Werk waar over het algemeen vrij veel tijd ingaat zitten.

Maar zelfs een korte wandeling door het havengebied levert leuke soorten op zoals Imperial en Rock Cormorant, Black-crowned Night Heron (de ondersoort obscurus, die een stuk donkerder en groter is dan die in Europa), Black-faced Ibis, Kelp en Upland Goose, verschillende soorten eenden waaronder Flying Steamer-Duck, overvliegende Southern Caracara’s, erg veel Chimango Caracara’s, de luidruchtige en tamme Southern Lapwing en een Magellanic Snipe die zich erg fraai liet bekijken in een moerasachtig stukje.

Vanaf 16.00 uur is het tijd voor de passagiers om in te schepen. Iedereen werd opgewacht op de kade, de naam gecheckt op de lijst, de hutnummer op hun bagage gekrijt en men kon aan boord gaan. Terwijl de passagiers incheckte in de lobby zorgde de staff ervoor dat de bagage bij de juiste hut terecht kwam.

Kort nadat iedereen aan boord was gingen de trossen los. Het weer was perfect, je kon aan een shirt buiten op dek staan. In het Beagle kanaal werden al gauw de eerste soorten gezien, Southern Giant Petrel, Black-browed Albatross, Southern Fulmar en Magellanic Penguin. Vlak voordat we allemaal naar binnen werden geroepen voor de verplichte evacuatieoefening vloog er nog een White-throated Caracara over. Toen was het even tijd voor iets serieus, tekst en uitleg over hoe het allemaal werkt op het schip. Daarbij hoort ook een verplichte oefening hoe het schip te verlaten in noodgevallen, dus dik aangekleed met zwemvest aan in groepen richting de reddingsboten. Altijd leuk om iedereen te zien klungelen om het zwemvest voor het eerst aan te krijgen.

Inmiddels was het donker geworden en volgde de Captain’s cocktail; onder het genot van een glas champagne werd de kapitein en de staff voorgesteld. Het mooiste was dat ik van zo’n beetje het oudste stafflid aan boord tijdens voorgaande reizen ineens de jongste bleek te zijn tijdens deze reis.

Zondag 27 maart 2016
De eerste dag op zee. Als vogelaar probeer je zoveel mogelijk daglicht te benutten als maar mogelijk is. Vandaag was dat maar goed ook, om 09.15 voeren we een mistbank in. Het zicht was weg, geen wind en geen vogels meer. Maar in die paar eerste uren was het niet slecht. Wandering Albatross, Southern Royal Albatross, Grey-headed Albatross, allebei de Giant Petrels, Cape Petrels, drie soorten Prions, volop Sooty Shearwaters en White-chinned Petrels, Wilson’s Storm-Petrels en de eerste Diving-Petrels.

De rest van de dag bleef het erg mistig, een voordeel was wel dat de zee erg kalm was. Iedereen gebruikte deze dag om bij te slapen, spullen in de hut op orde te krijgen en om met elkaar kennis te maken.

Aan het einde van de middag, een half uur voor het dinner was er een re-cap. Dat is iets wat we dagelijks doen in de lounge van het schip. We bespreken dan de plannen voor de volgende dag, in het kort de weersvoorspellingen en iedere dag wat korte lezingen van een paar minuten over onderwerpen die we zijn tegen gekomen of mogelijk gaan tegenkomen.

Maandag 28 maart 2016
Wederom met het eerste licht eruit, net als de meeste vogelaars aan boord. Maar groot was de teleurstelling toen bleek dat we nog steeds in de dichte mist zaten. Het vogelen deze dag was hard werken. Slecht zicht, lage aantallen en als je iets zag was het heel kort en zeker niet optimaal, maar aan het einde van de dag hadden we toch weer een leuke lijst, in totaal ruim 30 soorten.

Gelukkig hoef je aan boord niet alleen maar vogels te kijken. Iedereen heeft een televisie in zijn hut waarop 24 uur per dag films, info en natuurdocumentaires te zien zijn. Naast dit alles worden er tijdens de zeedagen ook lezingen gegeven door de staffleden. Vandaag was dat in de ochtend een lezing over zeevogels in de Scotia Sea, Drake Passage en Antarctica. In de middag een verhaal over Shackleton, de beroemde poolreiziger, die op onze volgende bestemming, South Georgia, begraven ligt.

Albert

Geplaatst op: 6 april 2016