Tussen Magdalenafjord en Liefdesbaai wordt net iets na middernacht in het volle zonlicht de verjaardag van Yvonne met een verjaarslied en champagne ingeluid. Na het opdrinken van de champagne gingen de overgebleven Nederlanders uiteindelijk naar bed. Omstreeks 6 uur was Thomas alweer op dek 7 bij de brug gaan posten, maar nog niet veel nieuws gespot. Onze boswachter op zee zei tijdens het ontbijt nog dat hij een Baardrob zag.

Na het ontbijt, – omstreeks 9 uur -, stond onze groep “Dutchies” bij de zodiacuitgang klaar voor een tocht nabij Duck Island (Andøyane) in Liefdefjord. Het eiland deed zijn naam eer aan. We zagen Eidereenden, Koningseiders, IJseenden en Zwarte Zeekoeten vergezeld door Grote Burgemeesters, Kleine en Grote Jager. De Rosse Franjepoot liet zichzelf ook mooi zien. We hadden in onze boot ook een Russin. Haar konden al die vogels gestolen worden, maar het fjord stal de show. Terug op de Plancius moesten we eerst nog een beetje opwarmen en daarna lekker lunchen.

Net na de lunch werd er nog een Dwergvinvis gezien, die ik net miste, maar veel andere Nederlandse passagiers hadden hem gelukkig wel gezien. Omdat we nog geen “yellow fluffy snowball” hadden gespot, werd het programma omgezet: we voeren Liefdebaai in tot aan de voet van de Monacogletsjer. Zelfs daar hebben we nog geen IJsbeer gevonden en dat willen ze wel voor deze “Polar Bear special”. Liefdebaai heeft veel mooie uitzichten in het fjord. We genoten van wisselende vergezichten met af en toe een sneeuwbui afgewisseld met deels blauwe luchten. Tevens zagen we omdat we IJsberen aan het zoeken waren wat wandelende sneeuwvlekjes die we uiteindelijk konden identificeren als rendieren. Maar, helaas, geen IJsberen!

Omdat de staff er wel op gebrand is om IJsberen te zien, hebben we tijdens de re-cap weer een ander plan voor onze kiezen gekregen: er ligt aan de oostkant van Spitsbergen een stuk ijs op de goede positie voor de kust waarop de kans groot is dat IJsberen gezien kunnen worden. Daarom koerst het schip nu af op Hinlopenstrait, waar we naar verwachting om vier uur in de ochtend zullen aankomen. De spanning stijgt. Thomas is afgedraaid en gaat vroeg naar bed, want hij wil op het bovendek staan als we bij het ijs aankomen. Waarschijnlijk doet een groot deel van de groep die bij Inezia heeft geboekt hetzelfde, op zoek naar IJsberen die we heel graag willen zien. Nu nog hopen dat dat ook echt gaat gebeuren…

Lia Hemerik, één van de Inezia reizigers, vanaf de Plancius bij Spitsbergen

Geplaatst op: 15 juni 2016