13 juni  
We worden vandaag wakker tussen het drijfijs. Tevergeefs zoeken we naar IJsberen. Wél is het fantastisch weer. Prachtige wolken in diverse blauwgrijze en grijze tinten worden afgewisseld met witte plekken door de reflectie van het ijs. Bovendien is het windstil, het zal een graad of twee zijn. Net na het ontbijt worden kort na elkaar twee verschillende Walrussen op een ijsschots gevonden. De eerste is een echte grote met dito slagtanden. Erg leuk om ze ook nog zo te kunnen fotograferen. Later deze ochtend kunnen we een Baardrob op een ijsschots zien en fotograferen. Grappig is een soort ‘afdakje’ onder deze Baardrob. Daar zit een klein ijsplateau waarop de benedenburen, twee Kleine Alken, een amoureuze tijd beleven….

Verder is het een dag met erg veel alkachtigen. De Dikbekzeekoet en de Kleine Alk zijn verreweg het meest talrijk. Maar ook Zwarte Zeekoet is goed vertegenwoordigd en ook van de Papegaaiduiker worden er enkele tientallen gezien. Ook leuk is een groepje van vijf Grote Jagers op het ijs. Verder worden tot 14:00 nog zeker twee Baardrobben en een aantal Zadelrobben gezien. In de middag valt het stil, er worden zelfs amper vogels meer gezien en daarom neem ik even een siësta.

14 juni
De tweede keer in drie jaar dat ik een Arctische verjaardag mag “vieren”! We hebben vandaag twee zodiac landingen. De eerste levert twee (Spitsbergen) Alpensneeuwhoenders op. Voor mij een nieuwe soort. Dit is een aparte ondersoort, die in de toekomst mogelijk wordt afgesplitst als aparte soort.

De tweede landing levert twee Rosse Franjepoten op. Beide landingen zijn goed voor Rendieren en een zomerkleed Roodkeelduiker.

Na het avondeten wordt ik in het zonnetje gezet i.v.m. mijn verjaardag. Het gebeurt niet elke dag dat je wordt toegezongen door 120 man/vrouw! ‘Traditioneel’ wordt speciaal een taart gemaakt met “happy birthday” + je naam. Erg attent!

In de avond komen we aan in Longyearbyen voor – nu alweer… – de laatste dag. Het lijkt of de weergoden hebben gewacht met druilerig weer tot het einde van onze trip! Na de plichtplegingen (inleveren laarzen, afscheidsdrankje met/van de kapitein), wordt de bar het terrein waar mailadressen worden uitgewisseld en – nu al – herinneringen opgehaald aan de succesvolle trip.

15 en 16 juni
De dag begint zoals hij gisteren eindigde. Druilerig. Inezia Tours heeft nog een extra overnachting op Spitsbergen voor me geboekt Ik ben niet de enige, zeker 15 anderen hebben ook (minstens) één extra overnachting geboekt. Ik wil mijn laatste uren hier besteden in (de buurt van) een kolonie Kleine Alken, dan proberen het Alpensneeuwhoen op de foto te krijgen en afsluiten op een plek in het dorp die Poolvossen moet opleveren. Na een inventarisatierondje gaan Anke en Leon met mij mee. Anderen gaan wandelen, terwijl weer een ander gaat proberen de tot vorige week nog gemelde Stellers Eider te vinden.

Met de taxi rijden we een stuk voorbij de camping tot we de eerste hellingen bereiken. Vlak ervoor zien we de Boerenzwaluw, die hier eerder deze week al was gezien. Erg zeldzaam hier. Ik vraag me af of er voldoende voedsel voor hem/haar is, erg veel insecten heb ik nog niet gezien.

Dan vergist de taxichauffeur zich in de diepte van een kuil, waardoor hij hopeloos vast komt te zitten. Vervelend voor hem, voor ons maakt het niet uit. De plek waar we tot stilstand zijn gekomen is precies onder de eerste hellingen met Kleine Alken! Hier ziet Anke gelijk een Poolvos, ik was al bang dat ik die zou gaan missen. De constant wegvliegende Kleine Alken verraden waar de vos loopt. Jammer genoeg is de wintervacht aan het verdwijnen en ziet de vacht er wat rommelig uit, maar ik ben blij met de waarneming.

In de kolonie is het puur genieten! Een fantastische ervaring om tussen deze ‘badeendjes’ te zitten. Na een tijdje landen ze op soms een meter of vijf naast je! Het geeft leuke fotokansen. Ook een baltsende Sneeuwgors is erg leuk.

De taxi die we hebben ‘besteld’ voor 13:30 verschijnt niet. Na een telefoontje blijkt dat ze niet (langer) verder rijden dan de camping. Komt vast door het incident van vanmorgen! Dit betekent wel een wandeling met zware rugzak van een kilometer of vijf. Goed om wat beweging te hebben na de koekjes, desserts en drankjes van de afgelopen weken….Het levert bovendien een overstekende Poolvos en een Kleine Jager op.

Tussen 17:00 en 19:00 zoek ik tevergeefs naar Alpensneeuwhoen. Na het gezamenlijke avondeten gaan we tussen (globaal) 22:00 en 02:00 op zoek naar Poolvossen. Ook deze levert niet het gewenste resultaat op. Maar wél een ontmoeting met een paartje Alpensneeuwhoen. Zoals verwacht zijn ze goed benaderbaar en kunnen er nog leuke foto’s van worden gemaakt.

Dan zit het er toch echt op! Met een sigaartje en een cognac geniet ik van de laatste Arctische minuten. Ik hoor Brandganzen, een zingende Sneeuwgors en het ‘gelach’ van de talrijke Kleine Alken vanaf de onzichtbare bergtoppen, verborgen in de mist.

Om 12:45 vertrekt het vliegtuig en landen we rond 15:10 in Oslo. Rond 19:30 vertrekken we uit Oslo om na een kleine twee uur vliegen in Schiphol aan te komen. Ies en Hannah geven me een lift naar huis….het nagenieten en uitzoeken, nabewerken van de foto’s kan beginnen….!”

Martin van der Schalk

Geplaatst op: 19 juni 2017