Waar ik gisteren zelf rond middernacht het Noorderlicht liet voor wat het was en naar binnen ging om het blog te schrijven, bleven vele enthousiastelingen nog tot half 3 genieten van het spektakel. Afgaande op hun verhalen zijn ze bepaald niet teleurgesteld overigens.

Deze ochtend beginnen we rustig met een heerlijk ontbijt, gevolgd door een ritje met de bus naar een schiereiland in Myvatn. Myvatn betekent letterlijk Muggenmeer en is een ondiep meer in het noorden van IJsland dat bij vogelaars vooral bekend is om twee soorten: de IJslandse Brilduiker, een neefje van de Brilduiker die bij ons in de winter voorkomt, en Harlekijneend, een soort die we gisteren aan de kust al hadden gezien.

De reden dat Myvatn bij vogelaars vooral om deze twee soorten bekend staat is even bijzonder als pietepeuterig: dit meer is de enige plek in de Western Palearctic (zeg maar Europa en Noord Afrika) waar deze twee soorten te vinden zijn. En waar je ze dus voor je Western Paleartic lijst (beter bekend als WP-lijst) kunt aanvinken.

Bij onze eerste stop gingen we naast de nog niet geziene IJslandse Brilduiker vooral ook op zoek naar de twee andere soorten die we deze reis heel graag willen zien, maar die nog ontbreken: IJsduiker en Kuifduiker. Hoewel het beide duikers zijn, verschillen ze als dag en nacht. Zo past de Kuifduiker met gemak 5 keer in een IJsduiker en dan heb je nog ruimte voor van alles over. En hoewel het dier KuifDUIKER heet, is het een fuutachtige.

Anyway, geen IJsduiker, maar wel een stuk of 10 Kuifduikers vanochtend, zowel in het wat saaiere winterkleed als in het prachtige zomerkleed. Dat is nog eens makkelijk vergelijken! Naast heel veel Koperwieken, wat Barmsijzen en de nodige Smienten was het aanbod soorten wat beperkt, dus dan maar op naar de volgende locatie: een snelstromend riviertje aan de rand van het meer.

Als de bus het parkeerterrein oprijdt, zien we meteen een stuk of 15 IJslandse Brilduikers zwemmen. Weer een doelsoort gezien! Die 15 vogels blijken er een stuk of 40 te zijn, want aan de andere kant van de brug zat een flinke groep mannetjes. Gescheiden van de vrouwtjes, gewoon wat mannendingen aan het doen of zo. Nu lijkt 40 een flink aantal, maar toch werd IJslandse Brilduiker niet de meest talrijke soort van de ochtend. Die eer was weggelegd voor de muggen waar het muggenmeer naar vernoemd is. Daar hebben we er eerder 40.000 van gezien. En gevoeld. (Hoewel ze niet steken, zijn ze toch wat hinderlijk in die aantallen….)

De oplettende lezer heeft dan al gemerkt dat er nog maar 1 doelsoort ontbreekt op ons lijstje. Alleen IJsduiker is nog niet door iedereen gezien. Gisteren zagen we er weliswaar twee in het voorbijrijden, maar bleek stoppen onmogelijk, maar vandaag zit er een ouderpaar met een jong vlakbij de plek waar we lunchen. Ook die soort is dus bijgeschreven en daarmee zijn de doelsoorten allemaal al binnen. Op dag 2……

De overige dagen zullen we ons overigens niet vervelen hoor. Want er is altijd ruimte voor nog een keer wat van die doelsoorten, ook al hadden we ze al gezien. Zo is een voorbijvliegend Alpensneeuwhoen natuurlijk nooit weg, zeker niet als een paar seconden later weer een enorme Giervalk over komt denderen. Zo willen we de soorten allemaal nog wel een keer zien.

En als er geen vogels te zien zijn, dan is het landschap hier fantastisch. ’s Middags rijden we naar Dettifoss, een enorme waterval die een imposante kloof heeft uitgesleten en voor een spectaculaire aanblik zorgt. Ook de fumarolen en solfataren van Hverir zijn een stopplek die bij de deelnemers voor veel genoegen zorgt. Uit de grond komt hier stoom naar boven (de fumarolen) en waar de stoom niet rechtstreeks naar buiten kan, maar wordt tegengehouden door de lava in grond, ontstaan dan solfataren, die eruit zien als kokende, borrelende modderpotten. De geur is bepaald zwavelachtig, maar de aanblik is majestueus.

Morgen gaan we, met een kleine omweg, richting de kust, genietend van het landschap en de natuur van IJsland. De doelsoorten zijn dan misschien al binnen, dat zal ons er zeker niet van weerhouden toch weer op zoek te gaan naar meer moois…..

Vanuit Myvatn in IJsland

Pieter van der Luit

Geplaatst op: 18 september 2018