Ergens in de nacht van woensdag 19 op donderdag 20 september ronden we de Noordoostpunt van IJsland. De stevige wind komt uit noordwestelijke richting en geeft de Ortelius een steuntje in de rug. Met een mooie snelheid gaan we richting het zuidoosten. De golven zijn hoog, maar we raken er aan gewend. Nog slechts een enkeling heeft er last van.

Rond de boot cirkelen vele honderden Noordse Stormvogels. Met hun stijve vleugels schijnbaar moeiteloos scherend boven de golven. Voortdurend zoekend naar wat te eten op het zeeoppervlak. Wat een prachtige vogels, één met de zee, hun wereld, waar we even op bezoek zijn. Tussen de Noordse Stormvogels, een enkele Jan van Gent, soms achtervolgd door een Grote Jager. De diepbruine kleur met witte vleugelplekken van de jager zijn boven de zee goed te onderscheiden.

Dan, nog redelijk vroeg in de ochtend, gebeurt het. Een kleine groep reisgenoten ziet tussen de rollende golven een scherp afgetekende hoge zwarte rugvin: een Orka, volwassen mannetje! Al snel blijkt het een hele groep te zijn. Overal tussen de golven duiken rugvinnen en zwart witte lijven op. In no time is vrijwel iedereen aan dek.

De Ortelius verlegt haar koers, zodat we zonder de dieren te verstoren, ze goed kunnen zien. Ze jagen, duiken en komen bij tijd en wijle hoog uit het water. Camera’s klikken, veel water op de foto, maar gelukkig ook heel veel goede foto’s waar ze duidelijk herkenbaar op staan. Het blijkt een groep van vijftien, naast het volwassen mannetje, vrouwtjes en twee jonge dieren. De wenssoort van heel veel deelnemers aan de tocht maakt de dag al vroeg tot een succes. Voor de fanatieke vogelaars vliegt er nog een Grauwe Pijlstormvogel. De chocoladebruine vogel landt op het water en duikt direct diep onder. Daarna vliegt ie nog even rond en laat zich tussen de Orkavinnen nog even goed zien.

Later die ochtend wordt er nog een jonge Vorkstaartmeeuw waargenomen, maar door slechts een enkeling gezien. Dat geldt ook voor twee Dwergvinvissen die nota bene tijdens de lezing over de herkenning van walvissen en dolfijnen met hoge snelheid voorbij zwemmen.

Een fantastische dag wordt afgesloten met een uitstekend diner. De hoge golven zorgen voor enige sensatie als glazen en bestek over de tafels rollen. Maar morgen komen we in de buurt van de Faröer, de verwachting is dat het daar een stuk minder zal waaien.

Vanaf de Noord Atlantische Oceaan, Kees de Pater

Geplaatst op: 21 september 2018