Zoals gisteren al genoemd, werd het een vroegertje vanochtend. Om half 6 werden we zoals elke ochtend gewekte door de zachte stem van de hotelmanager, die ons vriendelijk, maar wel met enige drang verzocht een kwartier later aan het ontbijt te zitten en daarna klaar te zijn om per zodiac aan land te gaan.

Vandaag een wat andere landing dan gebruikelijk in de zin dat we na het aan land gaan werden opgewacht door twee Russische “bussen” die ons naar een anderhalf uur verderop gelegen warmwaterbron zouden brengen. Daar zou iedereen dan de keuze hebben om lekker te gaan poedelen in de hotspring of om langzaam, al vogelend, terug te lopen.

Wederom geen moeilijke keuze dus: vogelen. De “bussen” (tussen aanhalingstekens gezet omdat het geen bussen zijn zoals wij die kennen, maar omgebouwde Russische vrachtwagens die per stuk ongeveer 25 man kunnen vervoeren over zeer ruige wegen, of zelfs gewoon over de toendra zonder dat er überhaupt een weg is) lieten even op zich wachten, dus wat doe je dan als vogelaar met wat tijd om handen in een onbekend gebied? Juist, je gaat vogelen. Chestnut-eared Starling, Slaty-backed Gull, een IJsvogel, wat Long-billed Crows, Pacific Swifts, een Long-tailed Rosefinch en zelfs een Draaihals later waren de bussen gearriveerd en konden we aan onze onderneming beginnen.

Vooraf was al gezegd dat het vervoer niet al te comfortabel zou zijn en dat mensen met rugklachten maar voorin moesten gaan zitten. Dat veel mee, althans zo leek het. Eenmaal buiten het dorp werd de weg wat avontuurlijker en zijn verschillende ingewanden van plaats gewisseld. Geen airconditioning, geen ramen die open kunnen, maar wel een brandende zon: bloedheet in de bus dus. Men besloot dus maar even te stoppen om iedereen wat frisse lucht te geven, maar die stop bleek een gouden greep: al vrij snel zagen we Japanese Accentor, een soort zelfs voor beide vogelaars aan boord met een life list van 7000+ nog nieuw was!

Leuk extraatje was de Japanese Robin die zich fraai liet bekijken en fotograferen. Uit eerdere verslagen van deze reis zou je kunnen opmaken dat dit een zeer lastige soort is om te zien, maar daar bleek vandaag werkelijk niets van, in totaal hebben we er een kleine 20 gezien en gehoord.

Aangekomen bij de warmwaterbron ging iedereen op pad en wij begonnen met Zwarte Mees, een zeer bleke Boomklever en eindelijk ook de recent afgesplitste Kamchatka Leaf Warbler, tot voor kort onderdeel van het Arctic Warbler (Noordse Boszanger) complex. De temperatuur bleef gestaag klimmen en bereikte uiteindelijke de ongewoon hoge waarde van 22 graden!

Het plan was dat de bussen ons om een uur of half 12 weer zouden oppikken en terug zouden rijden richting de zodiacs, maar wat er ook gebeurde, geen bussen. Achteraf duurde het tot ongeveer half 2 voor we weer in de bus zaten, men had de bussen maar even ergens anders voor ingezet. Hadden wij daar een probleem mee? Jammer dan, zo gaat het hier in Rusland….

De vogelaars hadden overigens geen moeite met dit langere verblijf op het eiland, zij zagen tientallen Blauwstaarten, Goudvinken, Sijsjes, een Grote Bonte Specht en een Japanese Pygmy Woodpecker en hadden nog wel langer willen blijven.

De eilanden doen steeds warmer aan, het eiland van vandaag, Iturup, leek landschappelijk erg veel op Japan. Niet verwonderlijk overigens, aangezien Japan nog steeds aanspraak maakt op de drie zuidelijke eilanden van de Koerillen (Urup, Iturup en Konashir). Zo sterk is hun aanspraak zelfs dat zij ELK jaar het kantoor van de reder in Nieuw Zeeland bezoeken om te vertellen dat het schip niet langs deze eilanden mag varen zonder vergunning die is afgegeven door Japan. De Russische FSB (wat vroeger de KGB heette) heeft dan ook een flinke vertegenwoordiging op Iturup en naar wat wij begrijpen ook wel een redelijk permanent paraat legeronderdeel op het eiland.

Van deze internationale politieke spanningen merken wij echter helemaal niets, we vermaken ons uitstekend met de vogels en zoogdieren en hebben sinds de lunch alweer Rhinoceros Auklet bijgeschreven en verschillende groepen Orka’s en Dall’s Porpoise voorbij zien zwemmen.

Vanaf de Spirit of Enderby, 45°11′ Noorderbreedte, 147°37′ Oosterlengte,

Pieter van der Luit

Geplaatst op: 7 juni 2012