Na gisteren de vijf andere groepsleden te hebben uitgezwaaid, hebben Jan en ik nog twee dagen in Yuzhno-Sachalinsk. Jan vooral om te fotograferen en ik vooral om te kijken of we hier in de toekomst als aansluiting op een volgende “Birding the Russian Far East” een weekje op Sachalin kunnen doorbrengen. Dit is tenslotte de beste plek voor Siberian Spruce Grouse, een soort die maar héél weinig mensen ooit gezien hebben….

We hadden samen met John en Jemi, twee vogelaars die we op de boot hadden ontmoet, afgesproken om op zaterdagochtend onder leiding van een lokale gids te gaan vogelen. Onze avonturen in PK met de lokale gids nog indachtig, hebben we dit keer goed uitgevraagd of de gids wel vaker met buitenlanders op pad was geweest, goed Engels sprak en de vogels wél kende. Volgens de lokale agent was alles prima in orde, dus vol goede moet stonden we te wachten op zijn aankomst.

Toen er een kleine Russische vrouw de lobby binnenstapte, hadden we probleem één meteen al te pakken, niet lang daarna gevolgd door probleem twee: de Russische vrouw (die gelukkig wel een beetje Engels sprak) bleek niet de gids te zijn, maar zijn vrouw, de gids zelf had het te druk….

Vol naïef optimisme maar met haar meegelopen naar probleem twee: de auto. Een klein vierkantig blikje van Oost-Aziatisch fabrikaat. Daar is op zich niets mis mee, tenminste als je niet meer dan vier kleine Oost-Aziaten wilt vervoeren. Vier forse West Europeanen plus een klein Russinnetje daarentegen….

Anyway, om een lang verhaal kort te maken: ik besloot de plekken van Jan en mij samen te voegen tot één plek en die aan Jan te gunnen. Zelf bleef ik in het hotel om foto’s van de reis ruim (meer dan 10.000!) te ordenen en keek ik vol verwachting uit naar de terugkomst van Jan en de wilde verhalen die hij zou meenemen over hordes Spruce Grouse en zwermen Grosbeaks.

Bij terugkomst bleek het iets anders te zijn. Het Russinnetje wist met enige moeite weliswaar een paar plekken waarvan haar man gezegd had dat er wel vogels zouden zitten, maar daar hield de kennis dan ook wel mee op. Zoals wel vaker gold ook hier dat het erg lastig zaken doen is in Rusland, een betrouwbare partner is een absolute must, maar die zijn nu eenmaal niet zo dik gezaaid hier. Gelukkig hebben we een lange en vooral positieve ervaring met de reder, dat scheelt een boel.

Soorten voor Jan tijdens het tripje: Black-browed Reed Warbler, Black-tailed Gull, Latham’s Snipe, Maskergors, Siberische Roodborsttapuit, een (Europese) Koekoek en dat was het wel zo’n beetje.

Vandaag (zondag) dan maar met zijn tweeën vol goede moed het hotel uit, het vlakbij liggende park in. Eerder hadden we hier met de nog voltallige groep o.a. Siberian Blue Robin, Japanese Pygmy Woodpecker, Maskergors en Narcissus Flycatchers.

Het weer doet denken aan een ouderwetse herfstdag: regen, flink wat wind en niet te warm. Het is dan tenslotte ook juni, de herfst komt er alweer bijna aan hier….

Door het weer is het gewoon moeilijk vogelen, daar kunnen we niet omheen. Enkel wat Boomklevers, Eastern Grey Tits, Ringmussen, Long-billed Crows en Pacific Swifts zijn best leuk, maar om daar nou voor in dit weer een paar uur door het park te banjeren is ook niet alles.

Net als gisteren en eergisteren werd er ook wel wat gezongen in het bos. Kamchatka Leaf Warbler (een recent gesplitte ondersoort van Noordse Boszanger) en Maskergors, maar vooral ook Gray’s Warbler. Die laatste soort is ZEER luidruchtig, vrij talrijk aanwezig, maar vooral schuw, hij laat zich gewoon liever niet zien. Vrijdagochtend hebben we ons met zijn zevenen stuk gebeten op deze soort, zonder ook maar zoiets als een glimp te zien te hebben gekregen, maar vandaag (nog steeds vol naïef optimisme) zouden Jan en ik het beter doen, we gingen het beestje ook zien. Zonder te tapen uiteraard, daar doen we bij Inezia Tours niet aan, zeker niet in het broedseizoen.

Na een ruim uur in de regen te hebben rondgezworven door het park, langs een stuk of 7 van deze op maximaal volume gillende Gray’s Warblers, was de stand echter overduidelijk: Gray’s Warbler 1, Hollandse vogelaars 0.

Bij de zoveelste Kamchatka Leaf Warbler hoog in een boom, zat één van de Gray’s Warblers echter toch wel heel erg langdurig (en ogenschijnlijk dichtbij) te zingen, dus we gaven de moed niet op.

Terecht, want met veel moeite lukte het om de warbler ook te zien te krijgen. Het beest, waarschijnlijk diep geroerd door het feit dat wij zo veel tijd en moeite hadden gestopt in het in de kijker krijgen, beloonde ons toen met een minutenlange zangvertoning die zowaar bijna helemaal uit het gebladerte was. Het lukte Jan zelfs om er foto’s van te maken!

Onderweg naar het hotel lukte het nog een gewillige Narcissus Flycatcher mee te pakken, een mooie soort om als laatste foto van het blog te fungeren.

We zijn inmiddels aan het pakken voor onze vluchten van morgen, via Moskou naar Amsterdam, waar we maandagavond Nederlandse tijd zullen aankomen als alles volgens planning verloopt.

Vanuit Yuzno-Sakhalinsk, 46°19′ Noorderbreedte, 142°32′ Oosterlengte,

Pieter van der Luit

Geplaatst op: 10 juni 2012