Vandaag dag 6 van de Russian Far East. Vroeg wakker zoals de meesten van ons: een kleine nasleep van een soort van jetlag. Om ruim voor half acht zat iedereen al aan het ontbijt en een eerste blik naar buiten leerde dat het sneeuwde! Het kan hier blijkbaar allemaal in deze tijd van het jaar.

Pieter had een chauffeur met minibus geregeld en om half negen stond Alexander ons met zijn gele busje op te wachten. We gingen alvorens in te schepen op de Spirit of Enderby een rondje doen in een mooi stukje bos en ruig terrein waar Jan en Pieter eergisteren al Vale Lijster (doelsoort voor o.a. Lieven) en Bosgors hadden.

Aanvankelijk was het nog stil, maar toen het was gestopt met sneeuwen begonnen de eerste soorten dan toch te pruttelen. De Taiga Flycatcher was alom vertegenwoordigd; de zang lijkt een beetje een op Zwarte Mees in het begin, maar toch anders. Even verderop ook een zingende Bosgors en enkele Siberische Boompiepers.

Toen we naar het tweede stukje bos liepen riep Pieter ineens: Roodkeelnachtegaal! Een droomsoort voor mij. Meneer zat bovenop een wilg open en bloot te zingen, helaas met beroerd zicht voor de fotografen, maar het rode keeltje was goed te zien. Wat een knalsoort! Ook de Vale Lijster kwam daarna vrij snel in beeld. Pieter kende het geluid van de soort, een vrij eenvoudig deuntje, zoals je dat kent van de Grote Lijster en dan is de soort relatief makkelijk te vinden: zingend, bovenin een berk. Dichter bij de grond kon Lieven zijn geluk niet op, een lastige soort die Vale Lijster en door iedereen goed gezien!. In de verte nog een Roodmus en op meerdere plekken Siberische Boompiepers en Bosgorzen.

Tijd om terug te gaan, maar onderweg stopten we nog op enkele plekken langs de weg om te kijken of er boven de vele meertjes toevallig Aleoetensterns zouden vliegen. Helaas, enkel Kokmeeuwen en de lokale ondersoort van Visdief, longipennis, hier met een volledig zwarte snavel.

Rond 13.15 waren we terug en konden we vrijwel meteen overstappen in een grotere bus om samen met de andere Russian Far East-gangers in te schepen. Na een rit van een ruim kwartier kwamen we aan bij de haven van PK waar de Spirit of Enderby al op ons lag te wachten. Wat een moment, ik kreeg een beetje kriebels, want nu ging het dan toch echt gebeuren! Iets waar ik (en anderen voor mij) al weken naar hadden uitgekeken, vanaf het moment dat Pieter van Inezia Tours me belde om te vragen of ik op hun kosten met deze reis mee zou willen (en daar hoefde ik niet lang over na te denken...),

Eenmaal ingechekt genoten we van een heerlijke lunch aan boord en een voorstelrondje van de staffleden aan boord en daarna kon het feest beginnen. We waren nog niet eens de haven uit of de eerste Tufted Puffin werd al gezien. Daarna ging het snel en vooral ook spectaculair: overal zeevogels van tientallen Ancient Murrelets tot Spectacled Guillemots en van Parakeet Auklet (1) tot Pigeon Guillemots, te veel om op te noemen.

Het was even wachten op de eerste zeezoogdieren, maar de eer viel aan een Zeeotter die aanvankelijk nog even als Zeeleeuw werd gedetermineerd. Daarna volgde een uurtje dat me nog heel lang zal heugen: Het begon met een voorbijvliegende vogel die geen Spectacled Guillemot maar een Harlekijneend bleek te zijn en even later werd er vanaf het dek Dall’s Porpoise gebruld.

Met wat moeite kregen we ze op het benedendek (beter voor fotografen) redelijk te zien en niet veel later brulde Pieter van het bovendek “Orka’s!”. Ver weg, maar wel goed te zien, zwom een groep van ten minste zeven exemplaren. Iedereen kreeg de Orka’s mooi te zien, net als de even later gemelde Potvis die zelfs nog even in één kijkerbeeld te zien was met de Orka’s. Ongelooflijk, wat een dag! Ik hield het niet meer en slaakte een oerkreet die tot in Nederland te horen moet zijn geweest. Een zeer tevreden mens gaat nu slapen!

Vanaf de Spirit of Enderby, 52°58′ Noorderbreedte, 159°45′ Oosterlengte,

Harvey van Diek

Geplaatst op: 28 mei 2012