Gaan we aan land?

In de vroege ochtend is Fair Isle in zicht als een welving op de noordelijke horizon. Dit Schotse eiland ligt geïsoleerd tussen Orkney en Shetland. Het is beroemd onder vogelaars, niet alleen vanwege de duizenden zeevogels die er broeden, maar vooral vanwege de grote hoeveelheid dwaalgasten die dit eiland aandoen. Kortom: je weet nooit wat je kunt verwachten.

Dat blijkt direct als vanaf het schip een Nachtzwaluw boven zee gezien en gefotografeerd wordt, een vogel van heidevelden die vooral 's avonds actief is en die je niet in de ochtend op zee verwacht, zeker niet zo noordelijk.

Hoe dichter we het eiland naderen, hoe groter de aantallen vogels op zee. Papegaaiduikers, Noordse Stormvogels, Jan van Genten en weldra ook de eerste grote jagers.

De spanning neemt toe. Zou het lukken om te landen? Er waait een stevige bries uit het zuidwesten, pal op de beoogde landingsplek, en er staat een behoorlijke deining. Dat kan een uitdaging worden voor de zodiacs. Amper een week geleden lukte het de Plancius niet om hier te landen.

Vanwege de wind wordt besloten de geplande landing te verplaatsen naar een rustige baai aan de noordoostkant van het eiland. Daar aangekomen valt al snel het verlossende woord: we gaan aan land!

Waterdichte kleding en reddingsvest aan en dan stappen we in groepjes van 10 de zodiacs in, die naast het schip dansen op de golven. Een paar spatten zeewater, maar verder een prima overtocht.

En dan zetten we voet aan wal op Fair Isle. We worden verwelkomd door een zingende Frater en magnifieke Zwarte Zeekoeten. Voordeel van deze landingsplek is dat we direct de heuvel naar de Papegaaiduikers kunnen beklimmen. Even trotseren we een pittige bui, maar dan genieten we op een paar meter van deze clowns met hun fel gekleurde snavels. Grote Jagers patrouilleren langs de helling. Her en der scharrelen Oeverpiepers, Tapuiten en Bontbekplevieren rond.

Inmiddels is de zon gaan schijnen en verkennen we het centrale deel van dit kleine eiland. Overal broeden Noordse Stormvogels, zelfs onderaan muurtjes langs de weg. Kleine Jagers komen al roepend synchroon langs gevlogen. En het is overduidelijk waar de handgemaakte schapenwollen producten vandaan komen. Lokale zeldzaamheid de knobbelzwaan is nog steeds aanwezig.

Aan het eind van de middag nemen enkelen nog een kijkje bij de kolonie Jan van Genten met prachtig uitzicht over de kliffen en de zee. Dan is het tijd om snel met de zodiacs terug naar het schip te varen, want er zit een weersomslag aan te komen. Vanwege de toegenomen golfslag gaan we via de gangway weer aan boord.

Net op tijd, want de wind trekt aan en het begint te regenen. Nog een laatste blik op Fair Isle en dan zetten we koers naar noord. De wind wordt harder en harder en uiteindelijk stuitert het schip bij windkracht 8 over de golven, die breken op de boeg. Wat hebben we een geluk gehad!