De Arctische Oceaan
Vandaag steken we de Arctische Oceaan over vanaf het pakijs bij Groenland naar Spitsbergen. Een heel eind varen door de eindeloze leegte over een 2 tot 3 kilometer diepe oceaan. Geen land, geen boortoren, geen windmolens en zelfs geen schip in zicht. Alleen wij en de oceaan. Saai? Allerminst.
Vandaag waait het eindelijk wat minder hard. Dat maakt de omstandigheden ideaal om uit te kijken naar walvissen, want op een kalme zee vallen de rugvin en spuitwolk veel meer op.
Al om 7:15 uur zien we de eerste Noordelijke Butskop. Dit is een forse tandwalvis van maximaal 10 meter lang met een opvallend afgerond voorhoofd. Het is een vrij zeldzame soort die van diep water houdt. Ze kunnen meer dan een uur onder water blijven, terwijl ze duiken naar o.a. Pijlinktvis.
Dit blijkt niet de laatste te zijn. Gedurende de dag zien we voortdurend groepjes van twee tot negen exemplaren zwemmen. Ze laten zich goed zien, zodat iedereen ervan kan genieten.
Tussendoor vliegen geregeld groepjes Dikbekzeekoeten, Kleine Alken en Zwarte Zeekoeten langs. En natuurlijk altijd Drieteenmeeuwen en Noordse Stormvogels. Een onverwachte gast midden op zee is een Regenwulp die een tijdje rond het schip vliegt.
Binnen is het lezingenprogramma weer goed gevuld met boeiende verhalen over de toekomst van het Arctische gebied, over de geologie van Spitsbergen en over het leven in spookstad Pyramiden.
Een aantal fanatiekelingen verzamelt zich rond half een 's nachts op de brug en het voordek. Het is nog steeds licht dankzij de middernachtzon. We zijn aangekomen bij een 'upwelling' voor de kust van Spitsbergen. Hier gaat de oceaan op korte afstand van 1,5 kilometer naar 150 meter diep. Dit is een zeer geschikte plek voor walvissen.
Een groep Witsnuitdolfijnen duikt bijna onder de boeg door. Tegelijk vliegen een Kleinste en een Grote Jager over. Bij een Russische vissersboot hangen 10 Grote Burgemeesters en ruim 1.000 Noordse Stormvogels rond. Ook passeert ons een groep Witbuikrotganzen, die vermoedelijk net aankomen vanuit hun overwinteringsgebied in Groot-Brittannië.
Helaas zien we geen andere walvissen. Nog snel even slapen dus, want straks zijn we bij Spitsbergen.
1 Reactie
Herman Peters
Prachtige verhalen!
Hoe mooi de leegte kan zijn
Er zijn nog geen reacties.