Jan Mayen
Dag 7 “Jan Mayen”
De Atlantische Oceaan kent vele eilanden. Veel van deze eilanden zijn bij ons bekend, maar een aantal eilanden zijn zo afgelegen dat ze bijna een soort mythische status hebben. Eén van die eilanden in het Noordelijk deel van de Atlantische Oceaan is Jan Mayen. Eeuwen geleden werd dit eiland bevolkt door onze dappere voorouders die Jan Mayen gebruikten als walvisstation voor de zeer gewilde traan en de “olie” voor het licht van de olielampen. De eerste bekende “ontdekking” van Jan Mayen was in de zomer van 1614 toen de Nederlanders Jan Janszoon Kerckhof en Jan Jacobsz May van Schellinkhout het eiland bezochten. De cartograaf Willem Beau gaf het eiland de naam Jan Mayen in zijn befaamde Zeespiegel Atlas uit 1620.
De meeste mensen staan al aan dek voor de inmiddels bekende wake-up call van Jan. Rondom het eiland bevinden zich de bekende “drop-offs” waardoor er onder water grote diepteverschillen aanwezig zijn. Dit zorgt voor een zeer voedselrijk ecosysteem waardoor walvissen en honderdduizenden Kleine Alken, Noordse Stormvogels en nog veel meer, zich hier thuis voelen.
De eerste 2 Butskoppen worden alweer gemeld, maar tot op heden laten deze Walvissen van de diepte zich maar kort zien. Na een paar keer lucht happen, duiken ze naar beneden tot grote diepte en kunnen daarbij lange tijd onder blijven. Het eiland ligt prachtig in de zon deze morgen en iedereen kan schitterende foto’s maken van de indrukwekkende rotswanden en natuurlijk de Berenberg. Deze ruim 2200 meter hoge actieve vulkaan ligt er prachtig bij en vandaag is één van de weinige dagen van het jaar dat de vulkaan zich volledig laat zien.
Na het ontbijt wordt er een Dwergvinvis rond de boot gezien en nadat iedereen aan dek staat, laat deze normaal wat schuwe walvis, zich redelijk goed zien en mooie foto’s kunnen genomen worden. De teleurstelling van het niet aan land kunnen gaan op Jan Mayen wordt gecompenseerd met een prachtige kustlijn en perfecte omstandigheden om vanaf de boot te kunnen fotograferen.
Naast de bekende “locals” zoals Kleine Alk en Kortbekzeekoet, zien we ook verrassend de eerste Klapmuts. Deze zeehondensoort komt normaal gesproken wat dichter bij het pakijs voor maar deze laat zich mooi bekijken. De Grote Burgemeesters en Grote Jagers zorgen altijd voor onrust bij de Kleine Alken en Kortbekzeekoeten omdat ze weten dat hun vangst tot op het laatste moment afgepakt kan worden.
Op het water zien we steeds groepjes Kleine Alken die het heel leuk lachend geluid maken. Onze “Wetenschapper” aan boord Willem V, ziet toch een ver familieverband tussen de Kleine Alk, Groene Specht en de Hyena. Wellicht dat deze aanname ooit door echte wetenschappers bevestigd kan worden!! 😊
Nadat we prachtige foto’s hebben gemaakt en de gletsjers het water in zien gaan, verlaten we Jan Mayen en varen verder noordwaarts. Het is nog zo’n 12 uur varen en dan zijn we morgenochtend bij het pakijs. Onderweg worden er nog enkele Butskoppen en Gewone Vinvissen waargenomen. Tijdens de recap wordt er weer aandacht besteedt aan de dag van morgen en wat het weer zal doen als we bij het pakijs aankomen. Jan stelt iedereen gerust en de weersvooruitzichten voor de komende dagen zijn prima. Mooi weer, weinig wind en geen golven, prachtige omstandigheden dus om in het arctisch gebied door te brengen.
Na het diner heeft de Vlaamse Vogelwerkgroep een zeer vermakelijke “pub quiz” georganiseerd. De hele boot doet fanatiek mee en er wordt flink gelachen. Een (niet nader genoemd) team komt met een interessante strategie om extra tijd te kopen en roept “Blow!!” waardoor iedereen enthousiast over het water kijkt op zoek naar een rugvin of staart. De jury treedt streng en kordaat op door dit team een officiële waarschuwing te geven en verdere “incidenten” bleven gelukkig uit.
Er is veel gelachen en een hele fijne afsluiting van de dag. De Plancius vaart rustig verder op weg naar het pakijs waar we morgenochtend aan zullen komen.
Tot morgen!
(PS: Mocht er “wetenschappelijk bewijs” zijn dat de stelling van Willem V niet klopt en dat de Hyena, Groen Specht en Kleine Alk geen familie zijn, dan horen we dit ook graag in de reacties!)
3 Reacties
Priscilla
Mooi verhaal Eric en fijn dat juliie komende dagen mooi weer hebben! Ik ben benieuwd naar de vragen van de pubquiz. Ik kan me voorstellen dat de 'Hollanders' wellicht wat in het nadeel waren bij de pubquiz georganiseerd door Vlamingen. Ik spreek uit ervaring 😉 😀 😀.
Mieke Valkenborgh
Wat een mooi verhaal! Super dat er nu goed weer is en blijft wanneer jullie het arctisch gebied gaan betreden! Fijn dat jullie reeds veel gelachen hebben …. ! Het wetenschappelijk verband tussen de kleine Alk, hyena en groene specht zal niet te vinden zijn ….. ik heb gezocht😉
De Kleine Alk, Hyena en Groene Specht behoren tot verschillende families en ordeningen, dus hebben ze geen directe familieverbanden.
Elke soort is een eigen unieke groep binnen de dierenwereld WAT JULLIE ALLEN als NATUURLIEFHEBBERS WEL WETEN ! Spijtig voor Willem V. !?? Nog een goede vaart voor Stijn en Nele EN allen aan boord! Geniet van het ARCTISCH GEBIED!
Brendan
Beste Eric, het lijkt mij evident dat de drie soorten familie zijn. Kenmerkend om de lach, waarbij de lach van de Groene Specht ook wel een ‘satanische lach’ wordt genoemd. En dat is weer typisch voor Jan Mayen dat vér voor Van Schellinkhout en Kerckhof al werd ontdekt door de monnik Brandaan, die het eiland (toen met twee actieve vulkanen) beschreef als de poort naar de hel! Kennelijk kan die lach nog steeds worden gehoord…
Er zijn nog geen reacties.