Plancius Dag 2 “Noordzee en Doggersbank”
Mogen we op de Doggersbank meer verwachten?
Gisteren hebben we Vlissingen achter ons gelaten, de stad waar Michiel de Ruiter bijvoorbeeld geboren is en op tienjarige leeftijd volgens de overlevering stiekem de Sint Jacobskerk heeft beklommen. Via de Sardijngeul en Oostgat bereikten we de Noordzee. Gisteravond waren de vaargeulen van en naar de Westerschelde dus het thema. Geulen met prachtige namen als Geul van de Walvischstaart, Geul van Rassen, Spleet, Deurloo, Scheur en een geul die met wat minder inspiratie Vaargeul is genoemd. Schijnbaar was die inspiratie na het geven van een handvol prachtige namen toch even opgedroogd.
Vandaag is het de Doggersbank die de hoofdrol opeist. De Doggersbank is naast de Klaverbank en de Bruine Bank één van de ophogingen en dus ondieptes in het Nederlandse deel van de Noordzee. De Klaverbank is bijzonder, omdat het een grindbank is, een overblijfsel van een oude rivierbedding. De Doggersbank is veruit de bekendste, natuurlijk onder andere vanwege de geschiedenis. In vroeger tijden bevond zich hier Doggersland en na de laatste ijstijd door de zeespiegelstijging een of meerdere eilanden. Door verdergaande zeespiegelstijging tijdens het Vroeg Holoceen verdwenen ook deze eilanden ook onder water. Tegenwoordig worden hier grote aantallen botten van landzeezoogdieren door vissers aangetroffen. De van oorsprong verspreid liggende fossiele botten zijn door golfwerking van de Noordzee op de Doggersbank geconcentreerd.
Ondieptes in zee brengen altijd verwachtingen met zich mee. Opwellingen van voedsel dat speelt door ons hoofd en op deze banken paaien haring, schol en spiering. Dogger is trouwens het Middelnederlandse woord voor een vissersboot, met name voor de kabeljauwvangst. Hier is het schijnbaar al eeuwen rijk aan vis en de verwachtingen zijn hooggespannen. We gaan vandaag toch wel wat zeezoogdieren en grote aantallen zeevogels oppikken?
We schampen de Doggersbank (een km of 300 van west naar oost!!) aan de westelijke zijde, ook omdat dit de kortste route naar onze eerste bestemming Aberdeen is. We zien best wel wat aantallen Jan van Genten, Noordse Stormvogels, Alken, Zeekoeten en Papegaaiduikers. Prachtig natuurlijk, maar wellicht hadden we iets grotere aantallen verwacht. Heeft de vogelgriep hier invloed op? Komt dit door de iets meer westelijke route? Het kan natuurlijk ook gewoon toeval zijn. We zien namelijk ook zeker hoogtepuntjes: een prachtig langdurig zichtbare Noordse Pijlstormvogel, een Gewone Zeehond en enkele Grijze Zeehonden die nieuwsgierig hun kop boven water steken als we langsvaren. Een prachtige Bruinvis, die ook mooi onder water zwemmend is te zien. Er word nog een walvisachtige gemeld, op basis van de omschrijving zeer waarschijnlijk een Dwergvinvis. Dat gaat dus zeker goed komen de komende dagen. De sfeer aan boord is super, zeker geholpen door de vlakke zee, het heerlijke weer en de als vanouds super verzorgde maaltijden aan boord.
Morgen gaan we aan land in Aberdeen en bezoeken we een tweetal natuurgebieden. Daarna zullen we de zee weer op gaan en de consensus aan boord is dat we simpelweg flink gaan scoren. We zijn op onze vertrouwde Noordzee lekker warm gedraaid en klaar voor de komende dagen. Tot morgen!
4 Reacties
niek
Mooie dag al zou je graag meer vogels willen .... geldt 'hier' ook.
Rianne Vermeer
Henk Vermeer en alle andere passagiers; veel plezier!! Leuk om de stukjes te (gaan) lezen 😃
Ads
Hallo, René en ik volgen de berichten ook. Leuk hoor.
C en C
Interessant verhaal, we zijn benieuwd naar wat er nog gaat komen.
Goede vaart verder.
Cor en Caroline
Ineke
Erg leuk om jullie te volgen met een prachtig verhaal over wat jullie zien. Zoveel soorten vogels. Lekker genieten Ans en Reina.
Er zijn nog geen reacties.