Plancius dag 8 “Op weg naar het pakijs”

We hebben heerlijk geslapen vannacht op een nog steeds heel kalme Atlantische oceaan. Enkele zeilers in ons gezelschap geven aan dat de golven op de Vinkeveense Plassen hoger zijn dan hier op zee. Als we wakker worden en het gordijntje open schuiven zien we één grijze massa van dichte mist. Door de zwakke wind en het temperatuurverschil tussen lucht en water zijn het ideale omstandigheden voor mist.

In de ochtend krijgen we een interessante presentatie van Michelle over het leven van de IJsbeer en hoe de aantallen beren de laatste 20 jaar toch zijn toegenomen. Het is opvallend hoe enthousiast alle expeditie-staff leden spreken over hun specialisatie.

De mist blijft een groot deel van de dag en aangezien we in het weekend geen nieuwe ijskaarten kunnen krijgen van het Noorse Weerinstituut moeten we iets rustiger varen om niet onverwacht verrast te worden. Aan het eind van de middag zien we de eerste ijsblokken langs het schip drijven en dit wordt met groot enthousiasme en gejuich ontvangen door de deelnemers.

De gebruikelijke vogelsoorten worden gezien en ook zien we regelmatig een kopje van een Zadelrob of Klapmuts boven water en wanneer we dichtbij komen duiken ze snel onder. De mist blijft toch iets te dicht om kans te maken op de walvissen die hier zeker zitten maar door de mist niet zichtbaar zijn vandaag.

Jan, onze expeditieleider, gaat zijn recap weer beginnen voor het diner en iedereen luistert aandachtig naar de laatste informatie van het pakijs en de weersverwachting voor de komende 24 uur. Terwijl Jan zijn recap afsluit komen we in een prachtig arctisch landschap terecht. De mededelingen na Jan’s presentatie wordt door een enkeling gehoord en iedereen trekt jas, muts en handschoenen aan om deze ijspracht buiten te bewonderen. Iedereen gaat snel eten om meteen weer naar buiten te kunnen en foto’s te maken of gewoon genieten van het uitzicht. Na enkele uren in het ijs te hebben doorgebracht, is het plan om verder Noordwaarts te varen naar een ander stuk pakijs in de hoop de Koning van het Noorden tegen te komen.

We varen langs de ijsrand en gelukkig is de mist een heel stuk opgetrokken wat meteen laat zien hoe ongelofelijk rijk deze omgeving is aan dierenleven. Er worden leuke groepjes Zadelrobben en Klapmutsen gezien. De eerste mogelijke Ivoormeeuw wordt gemeld, maar blijft te ver weg van de boot om als zeker te melden. Terwijl de meeste passagiers al liggen te slapen gaan we om 02:00h naar bed. Het blijft hier 24 uur per dag licht en ons bioritme is redelijk van slag, maar zodra we ons kussen aanraken zijn we snel vertrokken. Onze jongste deelnemers geven niet op en halen het maximale uit hun reis en met resultaat. De volgende ochtend wordt er trots een prachtige foto van de Ivoormeeuw getoond die om 03:00h vannacht langs het schip is gevlogen.

Morgen hebben we weer een hele dag in het (pak)ijs gepland en we hopen dat de mist wat meer optrekt.

Tot morgen!